“Eén boek van Dimitri Verhulst per jaar is meer dan genoeg ! ” prijkt er aan het eind van de leeslijst van één van mijn kinderen. Even verdacht ik de leerkracht Nederlands ervan zich zorgen te maken om het pril geestelijk en literair welzijn van mijn spruit. En bovendien, we wonen nu...
Na racisme is nu ook armoede relatief.
Een jaar geleden wisten enkele prominente zeloten van de NVA ons te vertellen dat racisme relatief is. Vandaag trekt vicerector Danny Pieters van de Katholieke Universiteit Leuven en NVA lid, die lijn verder. Zonder blikken of blozen wordt niet alleen het onderscheid gemaakt tussen “goede” en...
Woord en wederwoord.
Gisteren schreef ik uit oprechte verontwaardiging omtrent het ontslag van Dyab Abou Jahjah bij DS een korte tekst (zie hier). Die reactie stuurde ik vervolgens ook als lezersbrief naar Karel Verhoeven. Hij was zo attent uitgebreid op mijn email te reageren. Hieronder vindt u zijn reactie, en...
Vaarwel.
Ik hield van haar ouderwetse degelijkheid: ’s avonds digitaal, op zaterdagochtend in ouderwets papier en op zondag in bad op nu al de derde iPad – de vorige twee verdroegen het badwater niet. Vooral de vrijdagse boekenbijlage was me dierbaar. Vaak resulteerde dat op zaterdag in een mailtje...
Het gladde ijs van de zomerende NVA
Bruno van Branden. Het lijkt wel of de NVA de zomervakantie niet genegen is. Je kon deze week geen krant openslaan of je vond er wel een of ander betoog over de inperking van de vrije meningsuiting. Naargelang het intellectueel kaliber van het desbetreffende NVA kopstuk varieerde de meningen tussen...
Een open brief van je vreselijke Facebook-vrienden
Gisterenavond schreef Bart Stouten het volgende op zijn Facebook pagina: Elke dag verlies ik een paar facebook-vrienden. ik zie de teller zakken en zakken. Niet dat het me om de teller te doen is, maar toch denk ik dan onbewust: wat doe ik verkeerd? Waar ontgoochel ik? Had ik beter moeten...
Enkele cijfers
In een tijdgewricht waar polarisatie de norm is en immigratie de katalysator lijkt van alle frustratie, boosheid en onwetendheid in een Europa op zijn morele retour, doen onderstaande cijfers even nadenken (ook al bestrijd je xenofobie natuurlijk nooit met statistiek en argumenten): gemiddelde...
Waarom er op mijn profielfoto geen Franse driekleur prijkt.
Dit weekend kleurde mijn Facebook statuspagina opvallend blauw-wit-rood. En toegegeven, even was er die opwelling om hetzelfde te doen. Op zich is er niks mis met zo’n statement, als een soort symbool van eenheid, mededogen en compassie. Maar bij nader inzien is zo’n Facebook app niet zo onschuldig...